Í vikubyrjun ræddi Guðmundur Kristjánsson, formaður SFS og forstjóri Brims óréttmælti veiðigjalda í drottningarviðtali á Bylgjunni. Í leiðinni ákvað hann að hrauna yfir Ríkisútvarpið.
Eitt er að gagnrýna Rúv fyrir slælega frammistöðu sumra starfsmanna eins og ég og vaxandi fjöldi landsmanna hefur gert réttilega undanfarið – annað er að grafa undan Rúv til að losna við Rúv úr samfélaginu.
Ef ólígörkum Íslands tekst að ryðja almannaútvarpinu úr vegi eftir að hafa fyrst eytt út öllum sjálfstæðum fjölmiðlum – hvað yrði þá um samfélagið?
Heiðrún Lind framkvæmdastjóri SFS er nýsest í stjórn Sýnar, sem á Bylgjuna og fleiri fjölmiðla. Ítök stórútgerðarinnar virðast þessa dagana vera að aukast mjög hjá Sýn. Fyrir átti útgerðin Moggann þar sem skil frétta og meininga hafa orðið æ óljósari eftir stjórnarskiptin. Og sama mætti segja um fleiri fjölmiðla.
Þorvaldur Logason spillingarfræðingur lýsti í samtali við Samstöðina síðastliðinn mánudag áhyggjum sínum að fjölmiðlaauðhringur gæti verið í fæðingu. Þegar sá dagur rennur upp að almenningur hættir að geta treyst einu orði sem fjölmiðlar bera á borð, þá er komið kjörlendi fyrir fasismann og hugmyndina um hinn sterka leiðtoga. Sem oft verður öflugur aðeins með stuðningi fjármálaaflanna.
Mörg dæmi eru um að auðræði stúti lýðræði.
Innan skamms gæti vel farið svo að stórútgerðin eigi hvert einasta talað og ritað orð hér á landi. Alla fjölmiðlana. Og enginn mun þá þora að skrifa gagnrýnið um kvótakóngana eða aðra sem lengi hafa ofboðið siðferðiskennd íslensks almennings og lesa má nánar um í spillingarbókinni Besti vinur aðal.
Kannski mun heyra til undantekninga í nálægri framtíð að fólk skrifi grein eins og þá sem þið lesið hér.
