Josiane er 35 ára einstæð tveggja barna móðir sem býr í þorpi í Rúanda og hefur líf hennar verið allt annað en dans á rósum. Hún var mjög ung þegar mamma hennar lést og pabbi hennar giftist síðar annarri konu sem svo lést þegar Josiane var tíu ára. Josiane og bróðir hennar fluttu þá til frænku sinnar en hún kom illa fram við Josiane sem hraktist að lokum í burtu.
Josiane flutti þá til höfuðborgarinnar Kigali og fór að vinna sem húshjálp hjá hjúkrunarfræðingi og bróður hennar. Þegar Josiane var 15 ára varð hún ólétt eftir bróður hjúkrunarfræðingsins og var hún þá rekin á dyr. Josiane hraktist þá aftur heim til frænku sinnar en dvölin þar var stutt. Eftir að í ljós kom að Josiane var barnshafandi var henni hafnað enn á ný. Hún reyndi þá að komast í vinnu sem húshjálp en allstaðar hraktist hún í burtu.
Neyddist út í vændi og smitaðist af HIV
Bróðir hennar lagði þá til að þau myndu flytja saman í yfirgefið hús foreldra sinna í þorpinu Ruhango. Ættingjar höfðu hreinsað allt innbú úr húsinu og það eina sem eftir stóð voru tveir stólar. Josiane eignaðist svo barnið sama daginn og þau systkinin fluttu í húsið.
En Josiane þénaði engan pening og neyddist út í vændi sem hún stundaði í þorpinu. Oft átti hún það til að sklija kornungt barnið eftirlitslaust eftir heima á meðan hún hitti karlmenn. Hún upplifði líf sitt einskis virði. Aftur varð Josiane ólétt og eignaðist hún annað barn. Nágrönnum fannst stafa ógn af Josiane og var hún klöguð til lögreglu fyrir vændið. Þá loksins leitaði hún til félagsmálayfirvalda og sagði fulltrúa frá þeirri vonlausu stöðu sem hún var í.
En hlutirnir áttu eftir að versna enn áður en þeir urðu betri. Þegar Josiane eignaðist sitt annað barn var hún greind með HIV. Hún fékk viðeigandi lyf en sleppti því oft að taka þau því vonleysið var algert. Ekki bætti úr skák að húsið hennar hrundi í úrhellisrigningu.
Íslenskt verkefni SOS kom til bjargar
Hún fékk þá aðstoð hjá yfirvöldum við að endurbyggja húsið, fékk nautgrip til ræktunar og nágrannarnir lögðu fram hjálparhönd. Þeir sannfærðu frænku Josiane um að gefa henni lítinn hluta af landareign sinni svo hún gæti ræktað grænmeti. Það var svo um þetta leyti sem Josiane fékk bestu gleðitíðindi sem hún gat hugsað sér. Hún hafði fengið inngöngu í fjölskyldueflingu SOS Barnaþorpanna og réði sér ekki fyrir kæti.
„Þegar starfsfólk SOS Barnaþorpanna kom heim til mín að tilkynna mér þetta gat ég varla trúað því. Ég fylltist gleði og þakklæti. Ég fann að fólkið í samfélaginu vildi mér betra líf. Núna finn ég öryggistilfinningu,“ segir Josiane um fjölskyldueflinguna sem er fjármögnuð af SOS á Íslandi.
Svona virkar þetta
Þegar Josiane varð formlega skjólstæðingur íslensku fjölskyldueflingarinnar gekk hún inn í verkefni sem gerir barnafjölskyldum í sárafátækt kleift að standa á eigin fótum. Fjölskylduefling SOS er forvarnarverkefni sem hefur það markmið að forða börnum frá aðskilnaði við illa stadda foreldra sína.
Fjölskylduefling SOS hefur verið í Rúanda í 15 ár og byggir þetta verkefni á þeirri reynslu og þekkingu sem þarna hefur skapast. Það sem skilar árangri í fjölskyldueflingu SOS er m.a. að
- innleiða hugarfarsbreytingu
- efla þekkingu í fjármálum
- veita aðgengi að vaxtalausum lánum
- auka aðgengi að næringarríkum mat
- gera landbúnað sjálbæran
- hjálpa foreldrunum að koma á laggirnar tekjuaflandi rekstri
- og síðast en ekki síst verknám sem hefur reynst sérstaklega árangursríkt í þessum verkefnum.
Verkefnið okkar í Rúanda er í Nyamiyaga hlutanum í Gicumbi héraði og eru skjólstæðingar þess um 1.400 börn og ungmenni og foreldrar þeirra í 300 fjölskyldum sem búa við sárafátækt. Af 21 þúsund íbúum þessa svæðis búa yfir 6.200 þeirra við örbirgð. Þjóðarmorðin árið 1994 lögðu áður veikbyggða innviði landsins í rúst og glímir þjóðin enn við afleiðingar þeirra.
Fjölskylduefling SOS í Rúanda er fjármögnuð með stuðningi Heimstaden og SOS-fjölskylduvinum.
Viljir þú styrkja þetta verkefni gerist SOS-fjölskylduvinur hér.
Frétt af vef SOS-Barnaþorpanna.
