Mannanafnanefnd hafnar að gefa leyfi til að barn á Íslandi geti heitið Móari.
Í úrskurði segir að Móari taki íslenskri beygingu í eignarfalli, Móara, og stríði hvorki gegn hljóðskipunar- né beygingarreglum íslensks máls.
En eftir því sem fram kemur í Mogganum reynir á lög um mannanöfn um að nafnið megi ekki brjóta í bága við íslenskt málkerfi. Og þes svegna hafnar nefndin erindinu.
Eiríkur Rögnvaldsson íslenskufræðingur segir málið sérkennilegt og til marks um ógöngur mannanefndar við að reyna að framfylgja óskýrum og úreltum lögum.
„Ástæðan fyrir því að nafninu Móari er hafnað er í úrskurði nefndarinnar sögð sú að það sé „samnafn, nánar tiltekið íbúaheiti, þ.e. Móari er sá sem býr eða á rætur að rekja til bæjarins Ysta-Móa í Fljótum“. Það er reyndar ekki traustvekjandi að ekki er farið rétt með nafn bæjarins, sem heitir Ysti-Mór, ekki Ysti-Mói – einnig eru til Mið-Mór og Syðsti-Mór,“ skrifar Eiríkur í færlsu um málið á facebook.
„Nú má vel vera að eitthvað hafi verið talað um Móara en þótt ég sé Skagfirðingur hef ég aldrei heyrt það – og engin dæmi eru um það á netinu a.m.k. Það er því ákaflega hæpið að banna mannsnafnið Móari á þeim forsendum að um íbúaheiti sé að ræða auk þess sem fordæmi eru fyrir nöfnum dregnum af íbúa- og staðaheitum, svo sem Aðalvíkingur og Reykdal. Það er óheppilegt að hafna nöfnum sem eru óumdeilanlega af íslenskum rótum um leið og verið er að samþykkja (réttilega) fjöldann allan af erlendum nöfnum,“ segir Eiríkur.
