Inga Sæland, formaður Flokks fólksins og þingmaður, segist enn vera að ná sér eftir fund atvinnuveganefndar Alþingis í dag. Þar sýndi Svandís Svavarsdóttir matvælaráðherra myndband af hvalveiðum. Inga segist hafa gjörsamlega brotnað niður og er algjörlega sannfærð um að hvalveiðar séu „óverjandi viðbjóður“.

„Matvælaráðherra mætti fyrir Atvinnuveganefnd Alþingis í morgun þar sem ég er einn nefndarmanna. Án varnaðarorða um viðbjóð sýndi hún myndbrot af dauðastríði hvals sem ítrekað var skutlaður aftur og aftur og ég veit ekki hve lengi dauðastríðið hans og hvöl stóð. Ég gjörsamlega brotnaði niður og gat ekki setið undir þessum hryllingi og yfirgaf fundinn á meðan myndbandið var sýnt. Það má kalla það tilfinningaklám og hvað sem er fyrir mér, en þetta er óverjandi viðbjóður, óverjandi með öllu ! Ég er enn að jafna mig,“ skrifar Inga á Facebook.

Inga virðist þó ekki vera sátt með Svandísi en hún heldur áfram og skrifar: „Ráðherrann ítrekaði að hún byggi þessa reglugerð sína um að stöðva hvalveiðar tímabundið á lögum um dýravelferð, að dýrin eigi enga málsvara nema stjórnvöld, að dýrin geti ekki haldið mótmælafund gegn níðings-meðferðinni á sér. Dýrin sem eiga ekki að þola kvalir við aflífun og enn og aftur vísaði ráðherrann í lög um dýravelferð og eigin ábyrgð á að vernda þau m. t. t. laganna. Þvílík hræsni.“

Inga segir að hvalir séu ekki einu dýrin sem þjást á Íslandi. „Ég spurði hvort hún væri ráðherra allra dýra eða einungis sumra. Hún sagðist vera ráðherra allra dýra. Þrátt fyrir það er nú hafin hin blóðuga blóðmeravertíð þar sem fylfullar hryssur eru píndar í orðsins fyllstu merkingu, til að gangast undir ofbeldisfulla og skelfilega blóðtöku x1 í viku 8 vikur í röð. Þar er dælt úr . Þeim þarf allt að 5 lítrum af blóði til að vinna úr því hormónið PMSG sem á að auka t. d kjötframleiðslu í svínarækt. Ég hef tvívegis komið fram með frumvarp gegn blóðmerahaldi. Ráðherrann hefur enn ekki svo mikið sem litið við því að stöðva það. Það er sannarlega kominn tími til þess ráðherrann skipi fagráð sem leggi mat á raunveruleikann sem þessar tignarlegu og elskuðu skepnur mega þola,“ skrifar Inga og bætir við að lokum:

„En gerir hún það? Hefur ráðherrann orðið fyrir vakningu í starfi sínu og mun í framhaldinu raunverulega vernda dýrin gegn dýraníði? Það er stóra spurningin.“