„Samkvæmt minni lauslegu talningu er að lágmarki á sjötta tug manna í fullu starfi (flestir hjá hinu opinbera) við að koma málstað Sjálfstæðisflokksins á framfæri og efla starfsemi hans. Þetta er dágóður fjöldi þegar horft er til smæðar samfélagsins. Þeir sem halda lyklunum að völdunum í flokknum verða að spyrja sig hvort allur þessi mannauður sé vel nýttur og hvort óbreyttir stjórnarhættir séu til þess fallnir að tryggja flokknum gott brautargengi í næstu kosningum,“ skrifar Helgi Áss Grétarsson borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í Mogga dagsins.
„Laugardaginn 26. ágúst næstkomandi heldur Sjálfstæðisflokkurinn flokksráðsfund en á milli landsfunda er flokksráðsfundur valdamesta samkoma flokksins. Vonandi átta nægjanlega margir fundarmenn sig á því að gæslumenn borgaralegra afla í landinu verða að láta hugsjónir sjálfstæðisstefnunnar sjást í verkum sínum. Þótt málamiðlanir séu hluti af stjórnmálum þá mega þær ekki éta upp allt það sem Sjálfstæðisflokkurinn á að standa fyrir,“ heldur Helgi Áss áfram. „Það er einfaldlega komið nóg af því að vinstrisinnaður áróður rugli sjálfstæðismenn í ríminu og skerði sjálfstraust þeirra. Hugmyndafræði hægrimanna er nefnilega þeirra beittasta vopn.“
Í gær birtist könnun Maskínu sem sýndi 17,6% fylgi Sjálfstæðisflokksins, en flokkurinn fékk 24,4% í kosningunum fyrir tæpum tveiimur árum. Fékk 36,6% í síðustu kosningunum fyrir Hrun, mælist í dag með minna en helming þess fylgis. Réttur samanburður væri hins vegar skoðanakannanir fyrri ára, en í þeim mældist Sjálfstæðisflokkurinn iðulega vel yfir 40%. Ástæða þess að flokkurinn mældist sterkari í könnunum en í kosningum var líklega sú að það þótt normal að nefna Sjálfstæðisflokkinn, að styðja hann var álitin almenn og viðurkennd afstaða. Sú er ekki raunin lengur, Sjálfstæðisflokksfólk er komið í vörn og á æ erfiðara með að verja afstöðu sína.
Gagnrýni Helga Áss sprettur úr þeirri stöðu eins og gagnrýni annarra sem hann nefnir í greininni. „Núverandi staða Sjálfstæðisflokksins er áhyggjuefni og framtíðarhorfur hans mættu vera bjartari. Þetta stöðumat þarf vart að útskýra. Að sinni er látið duga að vísa í tölur skoðanakannana sem birtar hafa verið á þessu ári um fylgi stjórnmálaflokka á landsvísu og nýlegan málflutning ýmissa reynslubolta, sbr. t.d. efni sem Brynjar Níelsson og Elliði Vignisson hafa látið frá sér fara. Grein Björns Jóns Bragasonar frá 13. ágúst sl., sem bar heitið „Að leita upprunans“, varpar einnig ljósi á hvernig vissir mikilvægir þættir í starfi Sjálfstæðisflokksins hafa breyst í tímans rás,“ skrifar Helgi Áss, sem sver sig í ætt við þá sem hann vitnar til, manna sem virðast sannfærðir um að Sjálfstæðisflokkurinn geti endurheimt tapaða stöðu í íslenskum stjórnmálum með því að tala með sama hætti og árangursríkt var fyrir hálfri öld, eins og ekkert hafi breyst síðan þá nema forysta Sjálfstæðisflokksins.
Flokksráðsfundur Sjálfstæðisflokksins verður á laugardaginn. Gagnrýnendur forystu flokksins líta á þann fund sem einskonar úrslitaorrustu, síðasta möguleikann til að fá forystu flokksins til að leggja fram kröfur um afgerandi stefnubreytingu innan ríkissrjórnar. Forysta flokksins lítur til fundarins sem vettvang til að sækja aukið umboð til að áframhaldandi stjórnarsamstarfs í krafti þess að ekkert skárra sé í boði. Og að það sé alltaf betra að hanga á völdunum, þótt skert séu, en að hætta á að missa þau í von um að auka þau.
Formaður Sjálfstæðisflokksins er formaður flokksráðs og varaformaður Sjálfstæðisflokksins að sama skapi varaformaður flokksráðsins. Ráðið er nokkuð fjölmennt en miðstjórn flokksins, framkvæmdastjórn, fjármálaráð, upplýsinga- og fræðslunefnd, stjórn sveitarstjórnarráðs, formenn félaga og fulltrúaráða, starfsmenn flokksins í fullu starfi, formenn málefnanefnda, alþingismenn og frambjóðendur til alþingiskosninga og fyrrum kjörnir alþingismenn flokksins eru allir sjálfkjörnir í flokksráðið ásamt kjörnum sveitarstjórnarmönnum og frambjóðendum í aðalsætum til sveitarstjórnarkosninga. Þá skipa kjördæmisráð og landssambönd fulltrúa í ráðið.
