Stríðið um íslenskuna er stærra en marga grunar ef marka má pistil sem Þorbjörg Þorvaldsdóttir, verkefnastýra Samtakanna ’78, deilir nú síðdegis. Ekki nóg með að margir vilja útrýma kyni úr íslensku, líkt og sumir hafa haldið fram, þá standi yfir pólitískar ofsóknir á hendur viðtengingarhætti þátíðar. Hún spyr hvers eigi viðtengingarhátturinn að gjalda.

„Nú um stundir standa yfir pólitískar ofsóknir á hendur viðtengingarhætti þátíðar. Fréttafólk á hinum ýmsu miðlum neitar að nota fullkomlega eðlilegar sagnmyndir líkt og gengi, færi, nyti eða fengi og hafa einfaldað mál sitt svo um munar með óhóflegri notkun hjálparsagna,“ skrifar Þórbjörg og nefnir svo nokkur dæmi:

„Nú segir margt málsmetandi fólk í sífellu myndi ganga, myndi fara, myndi njóta, myndi fá og það má nú segja ýmislegt misjafnt um þau sem ekki nota viðtengingarhátt yfir höfuð – hvorki á hjálpar- né aðalsögnum. Engin áhersla er lögð á þetta grundvallaratriði í grunnskólum þessa lands og málnotkunin er hvergi leiðrétt né bent á að til eru fullkomlega eðlilegar sagnmyndir í viðtengingarhætti þátíðar sem rétt væri að nota í miklu meira mæli.“

Hún spyr kerskin að lokum hvar sé sómakennd þessa fólks. „Við þau sem telja að þetta sé náttúrulegur breytileiki í málinu vil ég segja: Hvar er sómakennd ykkar? Hvar er virðingin fyrir íslenskunni? Það er ótækt að viðtengingarhætti þátíðar sé sópað út af borðinu með þessum hætti án nokkurrar umhugsunar.“