Eitt þúsund og sex hundruð íbúðir eru nú sem stendur á skammtímaleigumarkaði í Reykjavík. Á höfuðborgarsvæðinu eru alls tvö þúsund íbúðir falar fyrir ferðafólk sem vilja upplifa haustið á suðvesturhorninu. Að auki eru fjögur hundruð herbergi skráð á bókunarvefina, en alls gera þetta tvö þúsund og tvö hundruð einingar. Þetta kemur fram á vefnum airdna.com.
Nú þegar íslenskur byggingariðnaður hefur ekki aukið framleiðni sína í 17 ár og íbúum landsins fjölgar sem aldrei fyrr þá verða sérstaklega neikvæð áhrif af því að slíkur fjöldi heimila hverfi af almennum leigumarkaði. Fjöldi skammtímaleiguíbúða á höfuðborgarsvæðinu er nálægt því að vera 65% af ársframleiðslu af nýjum íbúðum.
Nú er háannatími ferðamennskunnar að baki og dregið hefur töluvert úr fjölda íbúða sem eru skráðar á skammtímaleigumarkaði. Hvort þær standi auðar yfir veturinn, séu leigðar af ferðaþjónustuaðilum eða skili sér tímabundið inn á almennan leigumarkað skal ósagt látið.
Þær eitt þúsund og sex hundruð íbúðir sem eru á skammtímaleigumarkaði í Reykjavík samsvara til dæmis öllum íbúðum í Úlfarsárdal, ásamt þeim íbúðum sem eru í byggingu. Þessi fjöldi heimila gæti skotið þaki yfir 4.000 einstaklinga, börn og fullorðna, en hýsa þess í stað ferðamenn.
Margar borgir í Evrópu hafa farið þá leið að takmarka mjög heimildir til skammtímaleigu á íbúðarhúsnæði vegna þess hve slæm áhrif hún hefur á almennan leigumarkað. Bæði er það gert með því að takmarka verulega heimildir til fjölda daga í útleigu og á hvaða svæðum borganna hægt er að reka skammtímaleigu.
Fjöldi íbúða á skammtímaleigumarkaði í Reykjavík er 3% af öllum íbúðum í borginni, sem er óvenjuhá tala í alþjóðlegum samanburði. Ef við lítum á höfuðborgir í nágrannalöndunum þá er hlutfallið 0.23% í Stokkhólmi, 0.95% í Osló, 1.7% í Kaupmannahöfn og 0.02% í Berlín. Yfirvöld þessara borga hafa reynt að stemma stigu við skammtímaleigu á íbúðarhúsnæði vegna áhrifa hennar á húsnæðisframboð fyrir íbúa borganna, og annarra þátta s.s. vegna ónæðis, öryggis og undanskota.
Það er ljóst að yfirvöld í Reykjavík þurfa að setja hömlur á skammtímaleigu á íbúðarhúsnæði. Það eykur enn frekar á neyð íbúanna sem búa við minnkandi framlegð við uppbyggingu íbúðarhúsnæði að margfalt fleiri íbúðir fái að vera á skammtímaleigumarkaði í Reykjavík en í öðrum borgum Evrópu. Það gerist á meðan að markaðsvæðing húsnæðismarkaðarins hefur skapað skort og sífellt hækkandi verð og svo sú þrákelkni við uppbyggingarstefnu sem skapað hefur neyðina sem ríkir.