„Konur hafa lengi mátt bera harm sinn í hljóði og þessi niðurstaða ráðgjafanefndar sem fjölmiðlar grípa á lofti án þess að fjalla neitt um deili á eða fjalla um hvernig nefndarmenn unnu starf sitt, hamra á gamalkunnum skilaboðum til ungu kynslóðar kvenna að þær læri strax að þekkja sinn stað og þegja”. Segir Sara Stef Hildardóttir í grein á Samstöðinni.
Menntaskólinn við Hamrahlíð var í fréttum í byrjun október eftir að mótmælaalda fór þar af stað með svokölluðum speglagjörning þar sem stelpur skrifuðu nöfn gerenda á baðherbergisspegla skólans og settu fram athugasemd eins og „Af hverju er ég að labba á sömu göngum og nauðgarar?”
Á mótmælin mætti barnamálaráðherra og hélt tölu en margir nemendur úr öðrum skólum mættu einnig til að sýna samstöðu við málið.
Í kjölfar þessa bárust skólanum kvartanir um einelti frá nemendum sem töldu að nöfn þeirra hefðu að ósekju verið rituð á spegilinn eða að öðru leyti verið tengd umfjölluninni. Skólinn vísaði málunum til ráðgjafahóps sem stofnaður var á vegum mennta- og barnamálaráðuneytisins og hefur hann nú samkvæmt tilkynningu á vef skólans lokið vinnu sinni.
Sara bendir á að engar upplýsingar séu að hafa á vef ráðuneytisins um hvaða og hverskonar sérfræðingar sátu í þessari nefnd. Hvað þá með hvaða hætti nefndin komst að þeirri niðurstöðu um að í einhverju tilfelli hafi ekki verið við nein rök að styðjast.
Þá segir hún fjölmiðla og stjórnmálamenn hafa gripið niðurstöðuna á lofti og slegið upp fyrirsögnum sem gefa í skyn að stelpur í MH hafi almennt og yfirleitt logið upp á karlkyns samnemendur sína. „Fyrirsagnir fjölmiðla bera með sér að þessar ungu konur og stelpur séu lygarar. Þær séu rógberar og að sögur sem þær segi af samnemendum sínum sé uppspuni. Þetta kemur auðvitað ekkert á óvart.”
Stelpurnar í MH létu sannarlega í sr heyra í október og varð skólinn í kjölfarið fyrsti framhaldsskólinn sem setti í gang vinnu við stefnu og aðgerðaráætlun um kynbundið ofbeldi og kynferðislega áreitni.
„En það þurfti svona uppþot og opinberar afhjúpanir stúlkna til” segir Sara og bætir við, „Menningin er þeim þakklát og fjölmiðlar hafa fengið sitt. Það er allt gott og blessað en svo skulu þær líka læra að skammast sín að vera að ljúga svona upp á strákana. Við heyrum þetta endurtekið í kvennabaráttunni gegn kynferðisofbeldi. Sögur um mannorðsmorð eru einar vinsælustu sögurnar í dag. Konur og stúlkur ættu að vara sig og gæta sinna orða. Allt er eins og það hefur alltaf verið”.
Hún segir að með speglagjörningnum hafi stelpurnar talað gegn rótgróinni og gamalli hefð sem sannfærir þolendur um að ýmist sé bara best að aðlaga sig hegðun gerenda og þegja eða fara bara annað til að losna undan ofbeldinu.
Þá skili fyrirsagnir um sára reynslu kvenna smellum á vefi fjölmiðla sem aftur skili svo auglýsingatekjum.
„Svona er nú oft ágætt upp úr raunum kvenna að hafa” segir í lok pistilsins. „Svo lengi sem þær þegja inn á milli”.
