„Forystu SA finnst óviðeigandi að verka og láglaunafólk taki málin í sínar eigin vinnuhendur og berjist fyrir betri kjörum.“
Þetta segir formaður Eflingar, Sólveig Anna Jónsdóttir.
„Við í Eflingu erum ekki á þeirri skoðun. Okkur finnst óviðeigandi að samið sé um auknar hækkanir handa hálaunahópum Alþýðusambandsins á meðan að fulltrúum verkafólks er sýnd óvirðing við samningsborðið og kröfum þess fólks sem að heldur samfélaginu gangandi með vinnuafli sínu ekki svarað með neinu nema útúrsnúningi og rugli,“ segir Sólveig.
Af þessum sökum er undirbúningur verkfalla hafinn. Bjartsýni sem einkenndi kjaramál fyrir nokkrum vikum er fyrir bí. Þá stefndi í að hægt yrði að semja um lægri kjarabætur en vænst hfði mátti gegn inngripum sem myndu tryggja stöðugleika. Sökin liggur hjá SA að sögn talsmanna lágalunahópa.
„Við erum ekki eins og þeir sem láta sér nægja að hóta kannski aðgerðum einhverntímann eftir að aðgerðahópar hafi mögulega komist að einhverskonar niðurstöðu. Við látum verkin tala, nú líkt og ávallt,“ segir Sólveig Anna í herskárri færslu á facebook.
Stjórn og samninganefnd Eflingar standa þétt saman að hennar sögn að baki frábærra félaga í mögnuðu félagi.
Í gær kom kjörstjórn Eflingar saman og í dag verður verkfallsatkvæðagreiðslan auglýst.
Á mánudag fundar stjórn vinnudeilusjóðs Eflingar til að taka ákvörðun um upphæð verkfallsstyrks. Klukkan 16 sama dag hefst atkvæðagreiðsla um verkföll hjá félagsfólki Eflingar sem starfar við ræstingar.
„Ég er þess fullviss að verkfallsboðunin verður samþykkt og þá leggja 900 manneskjur, að stærstum meirihluta konur, niður störf á hádegi þann 18. mars, í ótímabundnu verkfalli. Þá fær íslensk yfirstétt tækifæri til að horfast í augu við það á hverra vinnuafli öll verðmætasköpun og þjónusta höfuðborgar landsins hvílir.“
Sólveig Anna segir þá daga liðna að forysta Eflingar, stærsta verkalýðsfélags verkafólks á Íslandi, samþykki að vinnuaflinu sé haldið niðri til að tryggja hagsmuni annara hópa.
„Þeim kafla í sögu félagsins lauk árið 2018 og hann verður ekki opnaður á ný. Það er í raun óskiljanlegt að fólk skuli ekki vera tilbúið til að horfast í augu við þessa augljósu staðreynd. En þegar sú staða kemur upp bregst Efling hratt og örugglega við, í þeirri vissu að félagsfólk Eflingar, ómissandi fólk að öllu leiti, getur og vill berjast, sameinað, til að ná raunverulegum árangri.“