„Sömuleiðis má ekki standa á svörum fjárveitingarvaldsins, sem ljóslega þarf að minnka framlög til SKE svo forstjórinn, aðstoðarforstjórinn og stjórnin skilji. Fyrst þarf þingið þó að spyrja matvælaráðherra út í framgöngu hans, því Svandís Svavarsdóttir átti þátt í þessum ólögmætu gerningum og átti frumkvæðið að þeim,“ endar leiðari dagsins í Morgunblaðinu, sem er mikið heróp gegn Samkeppniseftirlitinu.
Þótt kannski sé ekki mikið að marka leiðaraskrif Moggans þá endurvarpa þeir oft hug hægrimanna. Að þessu sinni ríkan vilja þeirra til að berja niður samkeppniseftirlit svo eigendur fyrirtækja geti hagað sér eins og þeir vilja og er í hag eigenda fyrirtækjanna en þurfi ekki að beygja sig undir samkeppnisreglur eða -eftirlit. Af orðum þeirra má ætla að almenningi stafi ekki ógn af einokun, fákeppni, okri, samráði og samsæri fyrirtækja um að hækka verð og blóðmjólka almennings heldur af eftirlitsstofnunum.
„Ósvífnin er engu lík,“ skrifar Mogginn. „Í stað hins augljósa, að Páll Gunnar Pálsson, forstjóri SKE, íhugi stöðu sína eða segi henni lausri eftir svo alvarleg embættisafglöp og valdníðslu, þar með talin tilraun til að fara fram hjá fjárlögum, þá telur hann réttast að senda Alþingi tóninn um að löggjafanum sé hollast að íhuga stöðu sína og auka við fjárframlög til Samkeppniseftirlitsins!“
Og svo: „Það blasir við að fyrst forstjóri SKE er ekki að íhuga stöðu sína, þá þarf viðskiptaráðherra að gera það fyrir hann og veita honum tafarlausa áminningu.“
Tilefni greinarinnar er úrskurður áfrýjunarnefndar Samkeppnismála um að samningur matvælaráðuneytisins og Samkeppniseftirlitsins um rannsókn á eignartengslum í sjávarútvegi stæðist ekki. Eins og Samstöðin hefur bent á var formaður þeirrar nefndar fyrrum starfsmaður útgerðarinnar., sjá hér: Formaður nefndarinnar sem stoppaði rannsókn á útgerðinni starfaði lengi fyrir útgerðina. Og nefndin fer að einu öllu eftir kröfum útgerðarinnar, sem hefur barist gegn því að almenningur sé uppvís að eignartengslum í sjávarútvegi. Grunur leikur á að hann sé miklu meiri en látið er í veðri vaka, að ítök stærstu auðhringjanna, sem kenna má við Samherja og Brim, sé miklu meira en að þessir hringir ráði yfir sitthvorum 12% kvótans, eins og er hámarkið samkvæmt lögum. Líklegra er að þessir tveir auðhringir hafi stjórn á hátt í helming af kvótanum.
Fyrir skömmu sektaði Samkeppniseftirlitið Samskip um 4,2 milljarða króna og birti úttekt sína á samráði skipafélaganna, Samskip og Eimskip. Þar kom fram nokkuð sem kalla má samsæri gegn þjóðinni. Eigendur fyrirtækjanna okruðu á almenningi og fyrirtækjum svo mjög að þeir gátu eignast fyrirtækin á örskömmum tíma, látið almenning borga þau fyrir sig með stjórnlausu okri.
Lítið sem ekkert hefur verið fjallað um það mál í Mogganum. Og þingmenn Sjálfstæðisflokksins hafa lítið sem ekkert tjáð sig um það. Ekki heldur þingmenn Framsóknarflokksins, en Ólafur Ólafsson, aðaleigandi Samskipa, hefur verið helsti fjárhagslegi stuðningsmaður Framsóknar. Ólafur gaf flokknum meira að segja hús.
